توضیحات:
در کنار روشهای متداول برای جلوگيری از نفوذپذيری و خوردگی بتن و آب بندنمودن آن چون استفاده از سيمانهای پوزولان طبيعی و مصنوعی، ميکرو سيليس، حفاظت کاتدی، پوشش آرماتور ها با رزين اپوکسی، استفاده از ورقهای محافظ آلياژی، آرماتورهای آلياژی و کامپوزيت و ورقه های، کاربرد ژئوسنتتيک ها استفاده از پوشش بتنی محافظ و بتن پليمری، يکی از روشهای مقرون به صرفه و مؤثر استفاده از پوششهای صنعتی است، در اين نوشتار به بررسی تأثير برخی از پوششها در کاهش نفوذ برخی از یونهای مضر چون کلر و سولفات می پردازيم.

مقدمه :
بتن در محیط های خورنده حاوی یون کلر و سولفات به مرور زمان خورده شده و خلل وفرج در آن زیاد می گردد و تصور عمومی بر این است که به دلیل مقاومت بالای آن نیازی به پوشش محافظ ندارد ولی بایستی اذعان داشت که بتن با خواص قلیایی ذاتی در محیط اسیدی به شدت آسیب می بیند و بتن به دلیل شکننده بودن تحت تنشها و ضربات مکانیکی در طی مدت زمان ترک خورده و خرد می شود و زنگ زدگی و خوردگی آرماتورهای بتن در شرایط خورنده محیط به سطوح بتن گسترش می یابد و در میان روشهای فوق الذکر، استفاده از پوششهای صنعتی کار آمد می باشد همواره در ذهن یک مهندس سازه سوالاتی چون
- پوشش صنعتی مناسب بایستی چه مشخصاتی داشته باشد ؟
- چه نکاتی را در هنگام انتخاب یک پوشش باید مد نظر داشت ؟
- چه باید کرد نا پوشش انتخاب شده خواص عالی خود را در طول سالیان حفظ کند ؟
مطرح است.

• عوامل مؤثر در آسیب بتن مسلح در محیط های خورنده :
1- استفاده نادرست از سازه ( بارگذاری بیش از حد، ضربه، خستگی )
2- سایش و فرسایش ( کف ها، زیرسازی ها، موج گیری ها )
3- اثرات محیطی ( حرارت، رطوبت، کربناسیون )
4- مواد اولیه ناسازگار ( مصالح سنگی قابل انقباض، ساختار مرکب )
5- شسته شدن ( حل شدن با جاری خنثی یا قلیایی)
6- حمله مواد شیمیایی ( سولفات ها، اسیدها، اسیدهای آلی، ...)
7- واکنش قلیایی سنگدانه
8- خوردگی فولاد


2- آشنایی با خرابی های شیمیایی ناشی از عوامل محیطی :
خرابی سولفاتی
سولفاتهای محلول چون سدیم، پتاسیم، کلسیم و منیزیم در اغلب نقاط دنیا به طور طبیعی در آب و خاک وجود دارند. معمولاً خاکها یا آبهایی که دارای چنین سولفات هایی هستند، قلیایی نامیده می شوند. کلیه این سولفاتها برای بتن مضرند.