ﻣﻘﺪﻣﻪ

زﻳﺘﻮن از ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﮔﻠﺪار، از ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺟﺪا ﮔﻠﺒﺮگ و از ﺗﻴﺮه زﻳﺘﻮﻧﻴﺎن اﺳﺖ. زﻳﺘﻮن ﮔﻴﺎﻫﻲ اﺳﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﻋﻤﺮ زﻳﺎد ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ آن را درﺧﺖ اﺑﺪي داﻧﺴﺖ و در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻪ اﺻﻠﻲ اﻳﻦ درﺧﺖ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود زﻧﺪﮔﻲ ﻣﺠﺪدش را ﺑﺎ روﻳﺶ ﭘﺎﺟﻮش ﻫﺎ اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ.

آب و ﻫﻮا:

زﻳﺘﻮن ﺑﺎ اﻗﻠﻴﻢ ﻫﺎي ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ اي و ﺷﺒﻪ ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ اي ﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ. زﻳﺘﻮن در ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد را ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ﻛﻪ داراي زﻣﺴﺘﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﻣﻌﺘﺪل و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﮔﺮم و ﺧﺸﻚ و ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. زﻳﺘﻮن ﺑﻪ ﻳﺨﺒﻨﺪان ﻫﺎي ﺷﺪﻳﺪ ﺣﺴﺎس اﺳﺖ اﻣﺎ اﻳﻦ دﻣﺎ در دوران رﺷﺪ ﮔﻴﺎه ﻓﺮق ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺟﻮان ﺗﺎ -9 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﮕﺮاد و درﺧﺘﺎن ﻣﺴﻦ ﺗﺮ ﺗﺎ -12 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﮕﺮاد را ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻲ ﻛﻨﻨﺪ.

زﻳﺘﻮن در ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﺑﺎ ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ 500 ﺗﺎ 800 ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﺨﻮﺑﻲ رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ ﻛﺮده و ﻣﺤﺼﻮل ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻣﻘﺪار رﻃﻮﺑﺖ زﻳﺎد ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ و ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎﻳﻲ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﺎﺷﺖ آن در ﻛﻨﺎر درﻳﺎ ﺧﻮدداري ﻧﻤﻮد.