توضیحات:
نانوتكنولوژي يا هنر ساخت مواد از اتمها، مدّتهاي مديدي در عرصة افسانه‌هاي علمي تخيّلي قرار داشت (روباتهاي خود همانندساز ميكروسكوپي كه به هنگام نياز، اشياي موردنظر را مي‌سازند)، ولي در چند سال اخير، نانوتكنولوژي از محيط رمان‌ها خارج و وارد محيط بازار شده‌است.
    از سوي ديگر، پيشرفت سريع اين تكنولوژي، بعضي از آژيرهاي خطر را به صدا درآورده‌است. در آوريل 2000، بيل جوي، از بنيانگزاران شركت Sun Microsystems Inc. هشدار داد كه مرحلة كنوني پيشرفت فنّاوري و بطور خاص نانوتكنولوژي، مي‌تواند براي نژاد انسان تهديدكننده باشد.
    در سال 1986، دانشمند سرشناس اريك دركسلر، در كتاب خود آينده‌ا‌ي را ترسيم كرد كه ماشين‌هايي در اندازة مولكولي، ماشينهاي ديگري را مي‌سازند و در نهايت امر، موادي خود همانندساز را خواهندساخت. عبارت "نانوتكنولوژي" نيز با دست به‌كارشدن دانشمندان براي ساخت و دست‌كاري مولكولي، وارد مكالمات شد.
    تعداد روبه ‌رشدي از شركتهاي بين‌المللي مثل IBM،  NEC،  Lucent، هيتاچي، ميتسوبيشي و سامسونگ درگير تحقيق در مورد نانوتكنولوژي شده‌اند، ولي يافته‌هاي خويش را بروز نمي‌دهند و براي خويش حفظ مي‌كنند. چندين كشور (از جمله ژاپن، چين، بريتانيا، آلمان و روسيه) مطالعات خويش را در اين رشته افزايش داده‌اند. بيل كلينتون، پيش از ترك كاخ سفيد، 495 ميليون‌دلار به طرح پيشگامي ملّي نانوتكنولوژي براي سال 2001 اختصاص داد.
عليرغم اينكه اكثر كارها، از دانشگاهها و آزمايشگاههاي تحقيقاتي شروع شده‌اند، درحال حاضر در حال جذب سرمايه‌گذاران مخاطره‌پذير و ديگر سرمايه‌داران خصوصي‌اند.
Nanophase Technologies Corp. واقع در ايلينويز (آمريكا) هنوز شركتي عمومي است، ولي اكثر شركتهاي نانوتكنولوژي شبيه شركت Carbon Nanotechnologies  واقع در هوستون هستند كه با   5/1 ميليون‌دلار سرمايه از چهار سرمايه‌گذار –كه سه نفر آنها از استادان دانشگاه رايس بودند- در سال 2000 تأسيس شد. اين شركت هم‌اكنون در حال مذاكره براي دور اوّل 15 ميليون‌دلار تأمين اعتبار خويش است.
دان كُلبرت، يكي از بنيانگزاران مي‌گويد كه چندين شركت سرمايه‌گذار خطرپذير كه براي همكاري با شركت ابراز تمايل كرده‌اند، نانوتكنولوژي را تحوّلي عظيم مثل بيوتكنولوژي و فنّاوري بي‌سيم مي‌دانند.
برخي از كاوشگران اين رشتة نوظهور –كه شامل مبتدي تا برندة جايزة نوبل مي‌شوند- مي‌گويند نانوتكنولوژي انقلاب صنعتي ديگري را خلق خواهدكرد. با اين حال، شركتهاي نانوتكنولوژي فعلاً روي "نانو مواد" ابتدايي كه در محصولات فعلي قابل استفاده‌اند، يا محصولات جديدي را بوجود مي‌آورند، تمركز كرده‌اند.
چارلز رنديا، معاون رئيس شركت تكنولوژيهاي Lightyear در ونكوور شمالي( كانادا)، اين فن‌آوري را مثل نايلون در 1936 يا پلاستيكها در دهة 1940 مي‌داند. وي مي‌گويد: "اين فن‌آوري در همه‌جا بوده و خواهدبود؛ و ما اميدواريم در همه‌جا بكار رود." ولي تيم فالي، كه در حال كار براي رساندن تحقيقات مهندسي دانشگاه ميشيگان به موقعيت تجاري است، مي‌گويد: "فروش نانوتكنولوژي درحال حاضر مشكل است، چون كاربردهاي كُشنده درحال حاضر ندارد! ولي در عوض پتانسيل وسيعي دارد ، كه تقريباً هرچيزي را شامل مي‌شود."
Lightyear محصولي كه مادة دو بُعدي مي‌نامد، توليد مي‌كند كه تنها يك لايه مولكول ضخامت دارد، ولي مساحت سطحي بسيار بزرگي دارد. اكثر شركتهاي درگير در اين رشته، صرفاً كارشان با چنين نانوموادي است. كاربرد اين نانومواد  شامل صفحات آفتابي نامرئي تا كف‌پوش‌هاي وينيلي فوق‌سخت، نمايشگرهاي كامپيوتري  و مبدّل‌هاي كاتاليستي مي شود .
ريك لاين، دانشمندي از دانشگاه ميشيگان است كه شركتش TAL Materials Inc.، نانوپودر توليد مي‌كند. وي مي‌گويد: "به‌نظر اكثر دانشمندان، عبارت "نانو" مربوط به كار با مواد در حد 100 نانومتر و  ترجيحاْ كمتر است. دانشمندان كشف كرده‌اند كه خواص فيزيكي موادي كه كوچكتر از حدود 20 نانومتر باشند، بسيار متفاوت با مواد انبوه و متراكم خواهدبود."
لاين مي‌گويد: "اين تفاوت نحوة سازماندهي اتمها، نحوة قرارگرفتن آنها روي يك سطح و نحوة برهم كنش آنها را با نور، حرارت و الكتريسيته، تحت تأثير قرار مي‌دهد و در نتيجه، همه چيز متحوّل مي‌شود."
اكسيد روي مدّتهاست در صفحات آفتابي بكار مي‌رود. شركتهاي نانوتكنولوژي ذرّات اكسيد رويي ساخته‌اند كه كوچكتر از طول موج نور هستند. صفحات آفتابي حاوي اين نانوذرّات، بعلت عدم پراكنش نور مرئي، نامرئي هستند، ولي عمل محافظت از پوست(تصفية نور ماوراءبنفش) را انجام مي‌دهند .