توضیحات:

فهرست مطالب
مقدمه                                                                                                   صفحه 1

 BIND Domain Name System:  اولين نقطه آسيب پذير
صفحه 6
Remote Procedure Calls (RPC)دومين  نقطه آسيب پذير :
صفحه 9

 Windows Authenticationسومين نقطه آسيب پذير :
صفحه 11

 Internet Explorer (IEچهارمين نقطه آسيب پذير:(
صفحه 24

Windows Remote Access Services پنجمين  نقطه آسيب پذير :
صفحه 26

ششمین نقطه آسیب پذیر: نحوه حفاظت در مقابل دستيابی به ريجستری سيستم
صفحه 33

هفتمین نقطه آسیب پذیر: متداولترين پورت ها
صفحه 41

FTP هشتمین نقطه آسیب پذیر:
صفحه 47

Windows Peer to Peer File Sharingنهمين  نقطه آسيب پذير :
صفحه 50   
منابع                                                                                                        

صفحه 54
مقدمه
مهمترين نقاط آسيب پذير
سيستم عامل، يکی از عناصر چهار گانه در يک سيستم کامپيوتری است که دارای نقشی بسيار مهم و حياتی در نحوه مديريت منابع سخت افزاری و نرم افزاری است . پرداختن به مقوله  امنيت سيستم های عامل ، همواره از بحث های مهم در رابطه با ايمن سازی اطلاعات در يک سيستم کامپيوتری بوده که امروزه با گسترش اينترنت ، اهميت آن مضاعف شده است . بررسی و آناليز امنيت در سيستم های عامل می بايست با ظرافت و در چارچوبی کاملا" علمی و با در نظر گرفتن تمامی واقعيت های موجود ، انجام تا از يک طرف تصميم گيرندگان مسائل استراتژيک در يک سازمان قادر به انتخاب مستند و منطقی يک سيستم عامل باشند و از طرف ديگر امکان نگهداری و پشتيبانی آن با در نظر گرفتن مجموعه تهديدات موجود و آتی  ، بسرعت و بسادگی ميسر گردد .
اکثر کرم ها و ساير حملات موفقيت آميز در اينترنت ، بدليل وجود نقاط آسيب پذير در تعدادی  اندک  از سرويس های سيستم  های عامل متداول است . مهاجمان ، با فرصت طلبی خاص خود از روش  های متعددی بمنظور سوء استفاده از نقاط ضعف امنيتی شناخته شده ، استفاده نموده  و در اين راستا ابزارهای  متنوع ، موثر و گسترده ای را بمنظور نيل به اهداف خود ، بخدمت می گيرند . مهاجمان ، در اين رهگذر متمرکز بر سازمان ها و موسساتی می گردند که هنوز مسائل موجود امنيتی ( حفره ها و نقاط آسيب پذير ) خود را برطرف نکرده و بدون هيچگونه تبعيضی آنان را بعنوان هدف ، انتخاب می نمايند . مهاجمان بسادگی و بصورت مخرب ،  کرم هائی نظير : بلستر ، اسلامر و Code Red را در شبکه  منتشر می نمايند. آگاهی از مهمترين نقاط آسيب پذير در سيستم های  عامل ، امری ضروری است . با شناسائی و آناليز اينگونه نقاط آسيب پذير توسط کارشناسان امنيت اطلاعات ، سازمان ها و موسسات قادر به استفاده از مستندات علمی تدوين شده بمنظور برخورد منطقی با مشکلات موجود و ايجاد يک لايه حفاظتی مناسب می باشند.
در مجموعه مقالاتی که ارائه خواهد شد ، به بررسی مهمترين نقاط آسيب پذير يونيکس و لينوکس خواهيم پرداخت . در اين راستا ، پس از معرفی هر يک از نقاط آسيب پذير ، علت وجود ضعف امنيتی ، سيستم های عامل در معرض تهديد ، روش های  تشخيص آسيب پذيری سيستم و نحوه مقابله و يا پيشگيری در مقابل هر يک از نقاط آسيب پذير ، بررسی می گردد .همزمان با  ارائه مجموعه مقالات مرتبط با  يونيکس ( پنج مقاله ) ، به بررسی مهمترين نقاط آسيب پذير در ويندوز  ، طی مقالات جداگانه ای خواهيم پرداخت .
همانگونه که اشاره گرديد ، اغلب تهديدات و حملات ، متاثر از وجود نقاط آسيب پذير در سيستم های عامل بوده که زمينه تهاجم را برای مهاجمان فراهم می آورد .  شناسائی و آناليز نقاط آسيب پذير در هر يک از سيستم های عامل ، ماحصل  تلاش و پردازش دهها کارشناس امنيتی ورزيده در سطح جهان است و می بايست مديران سيستم و شبکه در يک سازمان بسرعت با آنان آشنا و اقدامات لازم را انجام دهند.
نقاط آسيب پذير موجود در هر سيستم عامل  که در ادامه به آنان اشاره می گردد ، سندی پويا و شامل دستورالعمل های لازم بمنظور برخورد مناسب با هر يک از نقاط آسيب پذير و لينک هائی به ساير اطلاعات مفيد و تکميلی مرتبط با ضعف امنيتی است .
مهمترين نقاط آسيب پذير:
يونيکس ، يکی از سيستم های عامل رايج در جهان بوده که امروزه در سطح بسيار وسيعی استفاده می گردد . تا کنون حملات متعددی توسط مهاجمين متوجه سيستم هائی بوده است که از يونيکس ( نسخه های متفاوت )  بعنوان سيستم عامل استفاده می نمايند . با توجه به حملات متنوع و گسترده انجام شده ، می توان مهمترين نقاط آسيب پذير يونيکس را به ده گروه عمده تقسيم نمود :
•    BIND Domain Name System
•    Remote Procedure Calls (RPC)
•    Apache Web Server
•    General UNIX Authentication Accounts with No Passwords or Weak Passwords
•    Clear Text Services
•    Sendmail
•    Simple Network Management Protocol (SNMP)
•    Secure Shell (SSH)
•    Misconfiguration of Enterprise Services NIS/NFS
•    Open Secure Sockets Layer (SSL)
در بخش اول اين مقاله ، به بررسی BIND Domain Name System  وRemote Procedure Calls   (موارد يک و دو)  ، خواهيم پرداخت .
اولين نقطه آسيب پذير : BIND Domain Name System
 نرم افزار BIND ) Berkeley Internet Name Domain) ، در مقياس گسترده ای و بمنظور پياده سازی DNS)Domain Name Service) ، استفاده می گردد. BIND ، سيستمی حياتی است که از آن بمنظور تبديل اسامی ميزبان ( نظير : www.srco.ir ) به آدرس IP ريجستر شده ،استفاده می گردد .با توجه به استفاده وسيع از BIND  و جايگاه حياتی آن در يک شبکه کامپيوتری ، مهاجمان آن را بعنوان يک هدف مناسب بمنظور انجام حملات ، خصوصا"  از نوع DoS)Denila Of  Service) انتخاب و حملات متنوعی را در ارتباط با آن انجام داده اند. حملات فوق،از کارافتادن سرويس DNS و عدم دستيابی به اينترنت برای سرويس های مربوطه و ميزبانان را می تواند بدنبال داشته باشد. با اينکه پياده کنندگان BIND ، تلاشی مستمر را از گذشته تا کنون بمنظور برطرف نمودن نقاط آسيب پذير انجام داده اند ، ولی هنوز تعداد زيادی از نقاط آسيب پذير قديمی ، بدرستی پيکربندی نشده و سرويس دهندگان آسيب پذير در آن باقی مانده است .
عوامل متعددی در بروز اينگونه حملات نقش دارد: عدم آگاهی لازم مديران سيستم در خصوص ارتقاء امنيتی سيستم هائی که بر روی آنان Bind deamon  بصورت غير ضروری  اجراء می گردد و پيکربندی نامناسب فايل ها ، نمونه هائی از عوامل فوق بوده و  می تواند زمينه  يک تهاجم از نوع DoS  ، يک Buffer Overflow و يا  بروز اشکال در DNS Cache  را بدنبال داشته باشد.از جمله موارديکه اخيرا" در رابطه با ضعف امنيتی  BIND کشف شده است مربوط به يک تهاجم از نوع DoS است . مقاله CERT Advisory CA-2002-15  جزئيات بيشتری را در اين رابطه ارائه می نمايد. از ديگر حملات اخير ، تهاجمی  از نوع Buffer Overflow است . مقاله CERT Advisory CA-2002-19  جزئيات بيشتری را در اين رابطه در اختيار قرار می دهد. درتهاجم فوق ، يک مهاجم از نسخه آسيب پذير پياده سازی  توابع Resolver مربوط به DNS  استفاده و با ارسال پاسخ های مخرب به DNS و اجرای کد دلخواه ، امکان  سوء استفاده از نقطه آسيب پذير فوق را فراهم و حتی دربرخی موارد می تواند زمينه بروز يک تهاجم از نوع  DoS را باعث گردد .
تهديدی ديگر که می تواند در اين رابطه وجود داشته باشد ، حضور يک سرويس دهنده BIND آسيب پذير در شبکه است . در چنين مواردی ، مهاجمان از وضعيت فوق استفاده و از آن بمنزله مکانی جهت استقرار داده های غير معتبر خود و بدون آگاهی مديرسيستم استفاده می نمايند. بدين ترتيب ، مهاجمان از سرويس دهنده بعنوان پلات فرمی بمنظور فعاليت های آتی مخرب خود بهره برداری خواهند کرد .
سيستم های عامل در معرض تهديد :
تقريبا" تمامی سيستم های عامل  يونيکس و لينوکس بهمراه يک نسخه از BIND  ارائه شده اند .در صورت پيکربندی ميزبان بعنوان سرويس دهنده ، نسخه ای  از BIND بر روی آن نصب خواهد شد.
نحوه تشخيص آسيب پذيری سيستم :
در صورت دارا بودن  نسخه خاصی از BIND  که بهمراه سيستم عامل ارائه و بر روی سيستم نصب شده است ، می بايست عمليات بهنگام سازی آن را با استفاده از آخرين Patch های ارائه شده توسط توليد کننده ( عرضه کننده ) انجام داد. در صورت استفاده از نسخه BIND مربوط به  ISC: Internet Software Consortium ، می بايست از نصب آخرين نسخه BIND ، اطمينان حاصل نمود . در صورتيکه BIND  نصب شده بر روی سيستم ، نسخه ای قديمی بوده و يا بطور کامل  Patch نشده باشد ، احتمال آسيب پذيری سيستم وجود خواهد داشت . در اکثر سيستم ها ، دستور : "named - v " ، اطلاعات لازم در خصوص نسخه BIND نصب شده بر روی سيستم را بصورت X.Y.Z نمايش خواهد داد . X ، نشاندهنده نسخه اصلی ، Y ،نشاندهنده جزئيات نسخه و Z نشاندهنده يک Patch Level است . پيشنهاد می گردد ، آخرين نسخه BIND  ارائه شده  توسط  ISC  را دريافت و آن را  بر روی سيستم نصب نمود. آخرين نسخه موجود Version 9.2.2 بوده و می توان آن را از سايت  ISC دريافت نمود.  يکی ديگر از رويکردهای کنشگرايانه مرتبط با نگهداری امنيت  BIND ،  عضويت در گروه های خبری نظير Symantec  برای آگاهی از آخرين هشدارهای امنيتی است . در اين راستا می توان از يک برنامه پويشگر بهنگام شده  که قادر به بررسی دقيق سيستم های DNS بمنظور تشخيص نقاط  آسيب پذيراست ، نيز استفاده گردد .