توضیحات:
چكیده:
در اوایل سال تحصیلی 95- 94 در بین دانش آموزان پایه چهارم مدرسه محدثه  متوجه شدم كه یكی از دانش آموزانم در كلاس درس فعال نیست و اگر از او پرسیده می شد شدت ترس و اضطراب در او به حدی بود كه شروع به گریه و زاری می كرد.
تصمیم گرفتم كه با مدیر مدرسه و دیگر همكاران و خانواده زینب در این زمینه صحبت كنم و ریشه ی اصلی این اضطراب را در او پیدا كنم با توجه به این كه  این اضطراب یا ریشه در محیط مدرسه داشت یا در محیط خانواده باید امنیت و آرامش روحی را در محیط های مذكور از طریق دادن مسئولیت – تشویق و ... فراهم می كردم.
بعد از مدتی نتایج روش های به كاربرده شده به وضوح در دانش آموز قابل مشاهده بود و وضعیت درسی و روحی او بهتر از گذشته شد.


مقدمه:
از زمان تولد تا هنگام مرگ هر انسانی در موقعیت های گوناگون بالندگی درگیر مسائل و مشكلاتی  می شود كه به نحوی روان او را متأثر می سازد. از جملة این مسائل می توان ترس و اضطراب را نام برد كه در تمام دوره های زندگی ممكن است بر انسان چیره شود.
بخشی از رشد كودك، متضمن آموختن و كنترل اضطراب و ترس است، كودكان ترس های بسیاری دارند و ممكن است برخی از آن ها در بزرگسالی هم دچار ترس باشند. اما بسیاری از استرس های و اضطرابهای دوران كودكی در اثر گذشت زمان و تجربه از بین می روند و تنها بخشی از آنها تغییر شكل می دهد و بصورت نیرویی مؤثر در رفتار درمی آیند. اما ترس و اضطراب به یك مفهوم نیستند، ترس علت و موقعیت مشخص دارد و در اكثر موارد، كاربرد و تأثیر مثبت دارد . مثلاً كودكان با وجود ترس می تواند از جان خود حفاظت كنند. اما اضطراب هم كاركرد مثبت دارد و هم كاركرد منفی. یا به عبارت بهتر، احساس اضطراب تا یك جای خاص كاركرد افراد را بهتر می كند و از یك جایی به بعد، افزایش اضطراب باعث افت كاركرد می شود.
تفاوت دیگری كه اضطراب با ترس دارد این است كه علت شفاف و واضحی برای اضطراب نمی توان یافت. اگر چه برای برخی افراد، اضطراب ناشی از موقعیت خاصی است كه در آن قرار می گیرند (در یك جمع جدیدی از انسان ها، زمان امتحان هنگام جدایی از خانواده و ...) اما در هیچ یك علت بیرونی دلیل قابل استناد و ملموس برای این نگرانی و اضطراب وجود ندارد . بلكه تصور فرد نسبت به این موقعیت ها مثبت نیست.