توضیحات:
فهرست

مقدمه    7
عوامل موثر و مهم در بروز آسیب های ورزشی    7
چگونه تورم ایجاد می شود؟    10
چرخه درد، گرفتگی، کم خونی    10
مراحل آسیب    11
کاربرد یخ در آسیب ها یا استفاده از سرما درمانی    13
مشکلات استفاده از سرما درمانی    16
گرما درمانی    17
آسیب های مچ دست و دست    18
آناتومی رباطها و مفاصل    19
آسیب های عضلانی - تاندونی    23
استرین    24
کوفتگی Contusion  یاBruise    32
کوفتگی حاد و تأخیری چیست؟    34
اسپرین (کشیدگی رباط)       Sprain    35
معاینه انگشتان جهت بررسی آسیبهای رباط    37
انگشت شست اسکی بازان یا شکارچی    39
در رفتگی انگشت   Finger Dislocation    40
شکستگی انگشت        Finger Fracture    43
التهاب غلاف تاندون مچ دست              46
التهاب چیست؟    46
نکاتی درباره معاینه مچ دست    48
گانگلیون یا گرهک مچ دست       Wrist Ganglion    50
آسیبهای آرنج    53
آناتومی    53
بورسیت زائده آرنجی (آرنج دانش آموزان)    55
التهاب تاندون  ناحیه آرنج (آسیب آرنج تنیس بازان)    58
عارضه آرنج پرتاب کننده ها یا گلف بازان یا اپی کند یلیت داخلی    61
آسیبهای شانه    62
آناتومی    62
درد مزمن شانه    63
تشخیص نیمه دررفتگی قدامی مکرر شانه    65
آسیبهای لگن و مفصل ران    68
آسیبهای ران    69
کوفتگی عضله چهارسر یا چارلی هورس               Charley horse    69
آسیبهای زانو    71
آناتومی    71
پارگی مینیسک    73
اسپرین زانو    79
آسیب لیگامنت جانبی داخلی    79
پارگی لیگامنت های متقاطع قدامی زانو    83
پارگی لیگامنت متقاطع خلفی    86
سندروم درد کشککی _ رانی    87
بیماری اسگود شلاتر (اپوفیزیت برجستگی درشت نی)    91
التهاب و تورم پرده زلالی زانو یا آب آوردن زانو                                                               
عارضه عضله ایلیوتیبیال بند       (ITBS) Iliotibial Band Syndrome    94
آسیب های ساق پا    97
شین اسپلینت یا درد قلم پا    Shin splint    97
التهاب ضریع درشت نی یا پریوستیت درشت نی    97
استرس فراکچر یا شکستگی ناشی از فشار    98
سندروم کمپارتمان مزمن    100
فتق نیام عضله    101
گرفتگی های عضلانی                                101
آسیب های مچ پا و پا    103
آناتومی    103
آسیبهای ستون فقرات پشتی و کمری    109
پارگی دیسک ناحیۀ کمر یا فتق دیسک    112
تیرکشیدن پهلو    114
توان بخشي آسیب های ورزشي    117
راهنمائیهای کلی برای یک برنامه موفق کششی    122
توانبخشی بعد از آسیب های شدید    122
تمرینات قدرتی    123
انواع انقباض عضلانی    123
اصول مهم در تمرينات افزايش قدرت    123
منابع فارسی    126
 پیوست: راﻫﻨﻤﺎي جستجو در ﭘﺎﻳﮕﺎه اﻃﻼﻋﺎﺗﻲ PubMed ............................................................................................................ 129
مرکز اطلاع رسانی و کتابخانه مرکزی دانشگاه فردوسی مشهد............................................................................................................130



مقدمه
امروزه با توجه به تاثیر مثبت ورزش و فعالیت بدنی بر سلامت و رشد فکری و ذهنی افراد، اهمیت اختصاصی ساعتهایی در روز به ورزش و فعالیتهای مختلف بیشتر روشن گردیده است و مردم بیشتر از قبل تمایل به شرکت در فعالیتهای ورزشی دارند.
اما آنچه را که نمی توان  نادیده گرفت، صدمات و آسیب های ناشی از فعالیتهای ورزشی می باشد که به دلایل مختلف بروز می کنند و باعث دلسردی بعضی از افراد می گردد. شاید بتوان مهم ترین عوامل بروز آسیب های ورزشی را در افراد مبتدی،انجام حرکات بصورت اشتباه و شروع کردن تمرین با شدت زیاد دانست. بنابراین با توجه به وظیفه مهمی که به عنوان یک متخصص تربیت بدنی بر عهده داریم، باید تلاش نمود تا از بروز صدمات و آسیب های ورزشی جلوگیری کرد و با ارائه راهکارها و آموزش حرکات صحیح گام موثری در پیشگیری از صدمات برداشت. اما در صورت بروز صدمات ورزشی، باید با علم و دانش کافی از علوم آناتومی و آسیب هایی که به عضلات،استخوانها، لیگامنت هاو... وارد می شود، گام های موثری در جهت درمان آسیب رخ داده، برداریم.
وظیفه دیگری که بر عهده ماست، کمک به افراد مصدوم برای بازگشت سریعتر به تمرین و فعالیتهای ورزشی می باشد، که این امر با یک برنامه کامل توانبخشی میسر می گردد.
با توجه به موارد فوق، وظیفه ما در پیشگیری، درمان و توانبخشی یک آسیب بسیار مهم می باشد.اما قبل از درمان، باید به بررسی و شناخت آسیب ها و علل و عواملی که باعث بروز آسیب ها می شوند بپردازیم. در زیر به مهم ترین عوامل موثر در بروز آسیب های ورزشی اشاره شده است.
عوامل موثر و مهم در بروز آسیب های ورزشی
در هر رشته ورزشی، عوامل موثری در بروز آسیب ها وجود دارند که با توجه به اهمیت هر یک باید مورد بررسی قرار گیرند.
ویژگی های ورزشکار
    سن، بر قدرت و خاصیت ارتجاعی بافتها موثراست. اصولا" قدرت عضلانی در محدوده ی سنی 40-30 سالگی، خاصیت ارتجاعی وترها و رباط ها از 30 سالگی و استحکام استخوان ها از 50 سالگی کاهش نشان می دهد.
    عدم تحرک و فعالیت موجب تسریع در تخریب عضلات،استخوانها، رباطها، وترها و سطوح مفصلی می شود.
    خصوصیات فردی: خلق و خوی و بلوغ ممکن است در تمایل یا عدم تمایل فرد به مقابله با خطرها موثر باشند.
    تجربه: عدم داشتن تجربه در بروز آسیب ها موثر می باشد، بگونه ای که افراد مبتدی معمولا" بیش تر آسیب می بینند.
     فصل تمرینات: بیشتر صدمات در شروع فصل و پایان مسابقه و بعلت عدم آمادگی کافی بدنی اتفاق می افتد از سوی دیگر تمرین بیش از حد خود موجب بروز آسیب می شود.
    تکنیک: تکنیک غلط می تواند در بروز علائم و ایجاد آسیب های ضربه ای موثر باشد. به عنوان مثال می توان از اسکی سرعت نام برد.
    گرم نکردن می تواند موجب بروز آسیب های عضلانی و وتری شود.
    رقابت فشرده یا برنامه های تمرینی شدید، که زمان لازم برای تجدید قوا را در پی نداشته باشد خطر وقوع آسیب را افزایش خواهد داد.
     عدم سلامت عمومی مانند عفونت و آنفلانزا، خطر التهاب عضله قلبی را افزایش می دهند. هیچ ورزشکاری نباید قبل از بهبودی کامل به انجام تمرینات ورزشی بپردازد.
    رژیم غذایی نا متعادل
    عوامل عمومی: مانند استراحت و خواب کافی و اجتناب از مصرف الکل، خطر آسیب را کاهش می دهد.
وسایل و تجهیزات ورزشی
    وسایل مورد استفاده، ممکن است نا کافی، دارای طراحی غلط و ناقص باشند.
    پوشش های محافظ، ممکن است نا مناسب، یا حتی غیر قابل استفاده باشند.
    امکانات ورزشی، همیشه مناسب فعالیت مورد نظر نیست.
    نور نامناسب در ورزشگاه می تواند در تشخیص رنگها، تخمین فاصله و دقت بینایی ورزشکار اختلال ایجاد کند.
    کفش ورزشی نامناسب
ویژگی ورزشها
اصولا" در ورزشهای رقابتی خطر وقوع آسیب ها زیاد است. با توجه به رخداد آسیب در ورزش، وجود علمی تحت عنوان آسیب شناسی برای مربیان ورزش ضروری است. اما همیشه بخاطر داشته باشید که پیشگیری بهتر از درمان است. استفاده از وسایل محافظت کننده، بدنی آماده و مستعد و نیز گرم کردن مناسب بدن، عوامل مهمی در جلوگیری از خطرات جدی در ورزشها و مسابقات هستند.
اما در صورت بروز آسیب، یک مربی آگاه و با تجربه می تواند در شناخت آسیب مفید باشد. چنین شخصی بدلیل شناخت ورزشکار خویش، حرکات و اعمال غیر طبیعی وی را تشخیص می دهد. این نکته پزشک را در تشخیص آسیب های مزمن و موارد دیگر یاری خواهد کرد.
معمولا" دستگاه عضلانی – استخوانی، مغز، دستگاه عصبی مرکزی، دستگاه قلبی و عروقی و مجرای تنفسی تحت تاثیر قرار می گیرند. البته دستگاه عضلانی – استخوانی بیشتر از سایر قسمت ها متاثر می گردد.
به هنگام بروز آسیب، اولین عاملی که مورد توجه قرار می گیرد درد و تورم می باشد. تورم زمانی رخ می دهد که شدت آسیب منجر به تخریب بافت و اختلال در جریان طبیعی خون گردد.
چگونه تورم ایجاد می شود؟
زمانیکه کوچکترین رگهای خونی (مویرگها) آسیب می بینند، مایع داخلی رگها به بیرون می ریزد. محلی که مایع به داخل آن تراوش می کند، یک فضای خالی بوده و به آن محیط داخلی (فضای بین سلولی) می گویند.
سلولهایی که در جریان ورزش آسیب می بینند یا دچار خونریزی می شوند، به آنها مواد غذایی کافی نمی رسد و می میرند. مرگ سلول منجر به آزاد شدن هیستامین می گردد و این ماده خود باعث گشاد شدن رگ های خونی شده و مایع بیشتری را در فضایی که تحمل نگهداری آنرا ندارد جمع می کند. این مایع اضافی باعث ایجاد تورم می شود. مواد شیمیایی هیستامین (گشاد کننده عروق)– سروتونین ( تنگ کننده عروق) و برادی کنین  (گشاد کننده عروق)، در محل آسیب دیده موجب بروز درد و تورم می گردند.