پایان نامه ISP

فهرست

آشنايي با عملكرد و كاربردهاي يك ISP
مفهوم شبكه
مفهوم مديا
انواع شبكه
LAN . 1
CAN . 2
MAN . 3
WAN . 4
ISP تعريف
ISP معرفي اجزاي تشكيل دهنده‌ي يك
1. ارتباط با شبكه هاي جهاني اينترنت
2. ارتباطات داخلي سيستمهاي مديريت و كنترل كاربران
3. ارتباط كاربران با شبكه (Dial Access Networking)
4. فيلترها
تعريف روتر
تعريف سويچ
Access Router . 1
Accounting Server . 2
(DHCP Server) . 3
DNS Server . 4
Cache Server . 5
تعريف انواع فيلتر
1. فيلترهاي سخت افزاري
2. فيلترهاي نرم افزاري
3. Proxy Server
اينترنت
آرپانت (ARPANET)
NSFNET
كاربردهاي اينترنت
معماري اينترنت
شبكه هاي اتصال گرا: ATM , Frame Relay, X.25
Frame Relay , X.25
حالت انتقال آسنكرون (ATM)
مدار مجازي ATM
مدل مرجع ATM
سوئيچينگ
سوئيچينگ مداري
سوئيچينگ پيام
سوئيچينگ بسته اي

اينترنت
اينترنت در واقع اصلا يك شبكه نيست، بلكه مجموعه ايست از شبكه هاي مختلف كه از پروتكلهاي خاصي استفاده كرده، و سرويسهاي مشخصي را ارائه مي‌كند. ويژگي غيرعادي اينترنت اينست كه توسط فرد خاصي طراحي نشده، و هيچكس هم آنرا كنترل نمي كند. براي درك بهتر اين مطلب، اجازه دهيد ببينيم اينترنت از كجا شروع شد، و علت آن چه بود. يكي از جالبترين تاريخچه هاي اينترنت را مي توانيد در كتاب جان نافتون- 2000- ببينيد. اين كتاب نه تنها براي افراد عادي، بلكه براي مورخان نيز جالب است، برخي از مطالب ذيل از اين كتاب اقتباس شده است. البته كتابهاي فني بيشماري نيز دربارة اينترنت و پروتكلهاي آن نوشته شده، كه از آن ميان مي‎توان به
(Maufer, 1999) اشاره كرد.

آرپانت (ARPANET)
داستان ما از اواخر دهة 1950 شروع مي‎شود . در اوج جنگ سرد وزارت دفاع ايالات متحده آمريكا به فكر ايجاد يك شبكه فرماندهي و كنترل افتاد كه بتواند حتي در مقابل حملات هسته اي دوام بياورد. در آن زمان تمامي مخابرات نظامي به شبكه تلفن عمومي متكي بود، كه مستعد آسيب تشخيص داده شده بود. با يك نگاه به شكل زير (الف) مي‌توانيد مبناي اين استدلال را دريابيد. در اين شكل نقاط سياه نماينده مراكز سوئيچينگ شهري هستند كه هزاران خط تلفن از آنها منشعب مي‎شود. اين مراكز نيز به نوبة خود به مراكز بين شهري بزرگتر متصل هستند، كه در مجموع شبكه تلفن كشوري را مي سازند. آسيب پذيري اين سيستم از آنجا ناشي مي شد كه تخريب چند مركز بين شهري كليدي مي توانست تماس تلفني را در كل كشور مختل كند.

در اواخر دهه 1970 بنياد ملي علوم ايالات متحده (U.S. National Science Foundation- NSF) شاهد تأثير روزافزون آرپانت بر تحقيقات دانشگاهي بود. اما هر دانشگاهي كه مي خواست به آرپانت دسترسي داشته باشد، بايستي قراردادي با وزارت دفاع داشته باشد (كه بسياري از آنها نداشتند.) پاسخ NSF به اين وضعيت، راه اندازي شبكه اي مشابه آرپانت بود كه تمام دانشگاهها به آن دسترسي داشته باشند. به منظور ايجاد زيربنايي محكم براي اين شبكه، NSF با متصل كردن شش ابر كامپيوتر خود در دانشگاههاي سان ديه گو، بولدر،‌ كامپاين، پيتسبورگ، ايتاكا و پرينستون، يك ستون فقرات (backbone) بوجود آورد. هر يك از اين ابركامپيوترها يك برادر كوچكتر (يك ميني كامپيوتر LSI 11، معروف به فازبال) داشت. اين فازبال ها به خطوط اجاره اي 56-kbps متصل بودند و زير شبكه را مي ساختند- يعني شبكه NSF از نظر سخت افزاري شبيه آرپانت بود. اما تكنولوژي نرم افزاري آن با آرپانت متفاوت بود. فازبال ها از همان ابتدا به TCP/IP صحبت مي كردند، كه آنرا تبديل به اين اولين شبكه گسترده TCP/IP مي كرد.
بعدها NSF تعداد زيادي شبكه منطقه اي تاسيس كرد كه به هزاران دانشگاه، آزمايشگاه تحقيقاتي، كتابخانه و موزه اجازه مي داد تا به هر يك از ابركامپيوترهاي آن دسترسي داشته باشند يا اينكه مستقيماً با يكديگر تماس برقرار كنند. اين شبكه (شامل ستون فقرات و شبكه هاي محلي) NSFNET ناميده شد.