آشنايي با دات نت

 مقدمه:
وب يکي از مهمترين و در عين حال جوانترين سرويس اينترنت است، که در مدت زماني کوتاه توانسته است در کانون توجه تمامي استفاده کنندگان اينترنت قرار بگيرد و منشاء تحولات عمده‌اي در حيات بشريت باشد. در گذشته از وب صرفاً به منظور عرضه اطلاعات استفاده مي‌گرديد و کاربران از آن به عنوان کتابخانه‌ الکترونيکي بزرگ در جهت يافتن اطلاعات مورد نياز خود استفاده مي‌کردند. نرم افزار و دنياي برنامه نويسي يکي از عرصه‌هايي است که بدون شک بيشترين تأثير را از اينترنت پذيرا بوده است. شرکت‌هاي عظيم نرم افزاري با لحاظ نمودن جايگاه برجسته اينترنت، اقدام به ارائه تکنولوژي‌ها و معماري‌هاي متفاوتي در جهت طراحي و پياده سازي برنامه‌هاي کامپيوتري با بهره‌گير از اينترنت نموده‌اند. يکي از تکنولوژي‌هاي طراحي شده در اين زمينه تکنولوژي ASP.NET مي‌باشد. در اين پروژه سعي شده است که شناختي کافي در زمينه ASP.NET (.NET ، ASP و ASP.NET‌ و ... ) بدست آمده باشد.
چرا به دات نت احتياج داريم؟
«آشنايي با دات نت و بررسي مشكلاتي كه حل آنها سبب تولد دات نت گرديد».
 به طور معمول نسل‌هاي جديد زبان هاي برنامه نويسي به اين دليل متولد مي شوند كه زبانهاي قديمي تر داراي امكانات محدود بودند و يا قدرت استفاده از تكنولوژي‌هاي فعلي را به صورت مطلوب و ساده ندارند. مهمترين نيازي كه به عنوان آخرين تكنولوژي وجود دارد، برنامه نويسي در محيط اينترنت است. اينترنت در مدت تقريبا 8 سال جاي خود را به عنوان يكي از مهمترين وسايل ارتباطي براي كارهاي روزمره و تجارت باز كرده است. سيستمهاي برنامه نويسي قديمي تر امكان برنامه نويسي براي اينترنت را فراهم كرده بودند اما هر كدام داراي اشكالات بزرگي هستند، براي مثال تكنولوژي Com اولين بار در ويندوز به كار گرفته شد. در سال 1970 نيز سيستم‌هايي براي Unix نوشته شده بودند، جاوا نيز در اصل براي ابزارهاي الكترونيكي بود و نه براي اينترنت.
سپس براي اولين بار يك سيستم جامع براي برنامه نويسي تحت اينترنت ايجاد شد. اين سيستم‌که .NET، نام داشت، از مراحل سطح پايين كه به زبان ماشين مي‌باشد تا بالاترين سطح كه برنامه نويسي ويژوال آن مي باشد، براي استفاده در اينترنت طراحي شده است البته NET فقط براي اينترنت نيست و با استفاده از آن مي توان برنامه هاي كامل تحت Client نيز ايجاد كرد، اما بزرگترين مزيت آن در برابر سيستم‌هاي ديگر امكانات اينترنت آن است. براي اين كه از مزاياي استفاده از NET را بهتر متوجه بشويم بهتر است در ابتدا معايب سيستم هاي پيشين را ذكر كنيم.
شركت مايكروسافت تا قبل از سال 1995 به برنامه نويسي در محيط هاي Client و server پرداخت، اما از ان سال به بعد توجه بيشتري به مساله برنامه نويسي در اينترنت كرد.
مايكروسافت com و +com را ايجاد كرد و آن ها را در ويژوال استوديوي 6 به كار گرفت. در سال 1999 حدود 50 درصد از بزرگترين سايتهاي تجارت الكترونيكي از محصولات مايكروسافت استفاده مي كردند. اما هنوز هم مشكلاتي زيادي در سيستم‌هاي مايكروسافت وجود داشت كه يكي از آنها دشواري نوشتن برنامه در اينترنت با محصولات مايكروسافت بود. شركت مايكروسافت براي راحتي كار برنامه نويس‌ها ASP يا Active server page را ايجاد كرد. با اين كه اين قدم بزرگ بود و كارها را بسيار ساده كرد ولي هنوز از برنامه نويسي شي گرا پشتيباني نمي كرد. همچنين در ويژوال استوديوي 6 قسمتي براي Internet Application ايجاد شده بود و در آن امكان ساختن web class وجود داشت ولي هيچ وقت به عنوان يك ابزار كارآمد براي برنامه نويسي وب در نظر گرفته نشد.
 
مدل برنامه نويسي DNA
مايكروسافت يك مدل برنامه نويسي به نام Distributed internet Application دارد كه برپايه برنامه نويسي n-tier و com بنا نهاده شده است. مدل DNA از سه بخش اساسي تشكيل شده است:
1-بخش اول به نام Presentation tire معروف است. در اين بخش رابط تصويري كاربر وجود دارد و خود نيز به دو نوع Internet Browser و will 32 GUI تقسيم مي‌شود كه هر كدام مشكلات خاص خود را دارند. در مدلي كه از win 32 GUI يا همان نرم افزارهاي معمولي استفاده مي‌شود دو مشكل بزرگ وجود داشت: دشواري بروز رساني نرم افزار و ديگري DllHell كه در ادامه توضيح داده خواهد شد. در نوع دوم مشكلاتي از اين قبيل نبود. امكانات برنامه نويسي كافي در محيط مرورگر، نبود رابط قوي كاربر، نبودن مرورگرهاي يكسان و … وجود دارد. همچنين هميشه يك اتصال به اينترنت يا اينترانت لازم است. در اين نوع از برنامه نويسي مي توان از Java Appletها يا Activex استفاده كرد ولي مرورگر بايد امكان استفاده از آن را داشته باشد، مخصوصا هنگام استفاده از Activex كه بايد فقط از IE استفاده كرد.
2-بخش دوم كه Middle tier نام دارد، مكاني است كه اطلاعات و قوانين تجاري در آن وجود دارد، منظور از قوانين، متدها و اجزائي هستند كه اعمال كاربران را كنترل مي كنند. مهمترين و آسان ترين زبان براي نوشتن اين اجزا از DNA ويژوال بيسيك است. برنامه نويسي كه بخواهد در اين رده برنامه بنويسد بايد آشنايي كاملي با com و پروتكل هاي رايج داشته، همچنين بايد مهارت كافي در استفاده از ADO و ADSL داشته باشد.
مشخص كه يك اشتباه در اين لايه باعث بروز خطا و نقص در كل سيستم مي‌شود.
3-بخش سوم يا Data tier مكاني است كه اطلاعات سازمان در آن ذخيره مي‌شود معمولا در اين قسمت از بانكهاي اطلاعاتي پيشرفته رابطه‌اي مانند SQL server و Oracle استفاده مي كنند.
محدوديت‌هاي Com
همان طور كه ديديد مهمترين قسمت در DNA همان Com است كه در جاي جاي آن استفاده مي شود. كه در اين جا برخي معايب com را ذكر مي كنيم:
DLL Hell: اگر كوچكترين تغييري در يك com ايجاد شود، ديگر برنامه‌هايي كه از ورژن قبلي استفاده مي كردند قادر به فعال ساختن نسخه جديد نيستند. هنگامي كه در ويندوز، يك com نصب شود برايش در رجيستر يك GUID ثبت مي‌شود كه اطلاعات آن com را در خود ذخيره مي كند. اگر يك برنامه از نسخه اول يك com استفاده كند و بعد از مدتي شما تغييراتي در نسخه اول بدهيد و بخواهيد آن را دوباره در سيستم نصب كنيد ويندوز به شما پيغام خطا مي‌دهد چون ورژن آن تكرار است، اگر هم آن را به ورژن دوم ارتقاء دهيد. نرم افزار قبلي هنوز به دنبال نسخه اول مي‌گردد، اين امر باعث مي‌شود كه شما مجبور شويد يكبار ديگر كل برنامه را كامپايل كرده و در كامپيوترتان نصب كنيد.
كمبود در وراثت: در نسخه هاي Com كه در حال حاضر هستند چيزي به نام وراثتي كه در C++ وجود دارد نمي‌باشد، بلكه وراثت تنها در واسط يك Com مي‌باشد، استفاده از آن هم چندان كمكي به برنامه نويسي نمي‌كند. حل اين مشكلات باعث تولد .NET گرديد.