برج‌هاي مسكوني شهرك صدرا

مقدمه
خانه مكاني است كه تمام عالم را در خود جاي مي‌دهد.
مسكن يكي از مسائل حاد كشور‌هاي در حال توسعه است. فقدان منابع كافي، ضعف مديريت، نداشتن برنامه‌ريزي جامع مسكن و ساير نارسايي‌هايي كه در زيرساختمان‌هاي اقتصادي اين كشورها وجود دارد از يك سو و افزايش شتابان جمعيت شهرنشين از سوي ديگر تامين سرپناه را در اين كشورها به شكلي غامض و چند بعدي درآورده است.
براي دستيابي به برنامه‌ريزي مطلوب مسكن بايد ضمن شناخت وضع موجود مسكن و تسهيلات آن، روند گذشته در شئونات اقتصادي و اجتماعي موثر بر بازار مسكن و تحولات مسكوني جامعه مورد بررسي و تجزيه و تحليل قرار گيرد.
همچنين لازم است تحليلات اقتصادي و اجتماعي در آينده براساس برنامه‌ريزي‌هاي ملي، منطقه‌أي و شهري مورد مداقه قرار گرفته و تاثيرات متقابل اين تحولات در بخش مسكن و تامين نيازهاي مسكوني مورد پيش‌بيني قرار گيرد. سپس مي‌بايست اهداف برنامه‌هاي مسكن در چهارچوب ضوابط و استانداردهاي تدوين شده معين و براي تحصيل اهداف مورد نظر راهكارهاي مناسب و روش‌هاي علمي اتخاذ شود.
موضوع مورد بحث اين پايان‌نامه طراحي برج‌هاي مسكوني در منطقه 22 شهرداري استان تهران در محدوده شهرك صدرا مي‌باشد.








1-1-    اهميت و ضرورت
خانه‌ اولين و مهم‌ترين فضاييست كه فرد با آن در ارتباط است. تحقيقات نشان داده است ميزان رضايت فرد از مسكن خود در روان او تاثير به سزايي دارد و باعث ايجاد اثرات مثبت و منفي در روابط فردي و اجتماعي وي مي‌گردد. به عنوان مثال نور نامناسب خانه ساكنين را دچار افسردگي مي‌كند و يا رعايت نكردن حريم خصوصي و عمومي در فضاي خانه آرامش افراد را مختل مي‌سازد.
به نظر مي‌رسد به دليل اهميت فضاي خانه براي افراد، طراحي مسكن از خطير‌ترين مواردي باشد كه يك معمار در طول دوره كاري‌اش با آن روبروست. تقريباً تمامي معماران در دوران حرفه‌أي خود نمونه‌هاي مختلفي از طراحي مسكن را داشته‌اند و ارائه الگوي مناسب مسكن سال‌هاست كه ذهن جامعه معماري را به خود مشغول داشته است. موضوع مسكن در شهر‌هاي پر جمعيت وضعيت حادتري دارد، زيرا در اين شهرها علاوه بر كيفيت آن بحث كميت نيز مطرح است. در چنين موقعيتي كه مسكن به يك معضل اجتماعي، اقتصادي، سياسي تبديل مي‌شود. بايد دقت در كيفيت بسيار بالا رود.زيرا معمولاً در اين وضعيت هزينه پايين، سرعت بالا و استفاده حد اكثري از زمين براي تامين ضروري‌ترين زير فضاها بيشترين توجه را به خود معطوف داشته و دقت در مسائل فرهنگي و ايجاد مطلوبيت رواني كمتر مي‌شود.
هدف اصلي از طراحي خانه ايجاد “مسكن مطلوب” براي افراد مي‌باشد. در شهرهاي كوچك معمولاً خانواده خود تصميم مي‌گيرد خانه‌ا ش چگونه طراحي شود و فضاها چگونه با يكديگر ارتباط داشته باشند. اما در شهرهاي بزرگ‌تر طراحي خانه بيشتر تحت تاثير خانواده شكل مي‌گيرد. در همين راستا اهميت كار معمار مشخص مي‌شود كه چگونه طراحي اصولي و مناسب را با علاقه ساكنين و اقتصاد آنها همراه سازد.
در شهر تهران اين مسئله ابعاد وسيعتري مي‌يابد. ساخت و سازهاي بي‌رويه و غيراصولي در اين شهر توجه بيشتر جامعه معماري را مي‌طلبد. لازم به نظر مي‌رسد، كه حداقل معماران متعهد تهراني وقت بيشتري را صرف اين مسئله كنند. با در نظر گرفتن اين موارد محقق ضرورت احساس نكوده و اقدام به كار روي موضوع مسكن در تهران كرده است.
به دليل نياز روزافزون تهراني‌ها به مسكن سالهاست رشد عمودي و افقي در تهران صورت مي‌گيرد. اين مسئله باعث گسترش نامناسب شهر مي‌شود. بنابراين طي مطالعات گسترده‌أي كه توسط سازمان‌هاي مختلف انجام گرفت. تصميم گرفته شد بصورت كنترل شده از سمت غرب تهران رشدي افقي صورت گيرد كه منجر به ايجاد منطقه 22 گرديد. محدوده شهرك صدرا در اين منطقه با ضوابط خاص شهري ايجاد گرديد و مسئله مسكن مطلوب در آن، مورد توجه خاص قرار گرفت. ايجاد فضاهاي سبز گسترده، مسيرهاي سواره و پياده استاندارد، در محدوده شهرك همه از مواردي است كه اين توجه را خاطر نشان مي‌سازد. بنابراين، اين منطقه با داشتن زمين‌هاي وسيع براي طراحي مجموعه‌أي مسكوني مناسب تشخيص داده شد.

1-2-    اهداف

هدف كلي : طراحي مجموعه مسكوني در منطقه 22 شهرداري تهران

اهدف جزئي :
2-    فراهم نمودن فضايي زيبا،صميمي وآرام در زميني بمساحت حدود1 هكتار درمنطقه مورد نظر
3-    تفكيك مسير سواره و پياده
4-    طراحي كيفيت‌هاي بصري
5-    ايجاد محور حركت پياده سبز
6-    طراحي روابط داخلي و خارجي
7-    كاهش آلودگي صوتي در مجموعه

1-3-روش‌ جمع‌آوري اطلاعات و ارائه آنها
ابتدا مطالعاتي در زمينه شناخت موضوع و دستيابي به اصول طراحي مسكوني بصورت كتابخانه أي انجام گرفته كه در اين رساله به ترتيبي كه در زير نگاشته شده است. پس از آن با جمع بندي و نتيجه گيري از اطلاعات و مطالعات به عمل آمده به طراحي اين مجموعه پرداخته كه نقشه هاي آن در انتهاي رساله در بخش طراحي آورده شده است.
رساله پيش رو به 7 فصل جداگانه به اين ترتيب تنظيم شده است:
فصل اول: فصل اول شامل مقدمه است و به توضيح اجمالي رساله حاضر مي پردازد كه البته از نظر گذشت.

فصل دوم: در اين فصل مطالعات و بررسي هاي لازم در زمينه مباني نظري و اصول طراحي انجام گرفته است كه شامل توضيح مفهوم سكونت و موضوع مسكن مي باشد. همچنين انواع خانه هاي مسكوني و تيپولوژي مسكن مورد بررسي قرار گرفته است. نظريه كارشناسان مختلف در مورد مسكن مطلوب و عوامل تاثير گذار بر روي كيفيت طراحي مسكن از ديگر موارد مورد بحث است. سپس مسكن به عرصه هاي مختلف تقسيم شده و كابرد عرصه ها و تجهيزات مورد نياز در هر يك از آنها به اجمال آورده شده است. بحث بعدي تراكم و نظام سكونت است كه توجه به آن از عوامل بسيار مهم در طراحي مي باشد. و در نهايت نمونه هايي از مجموعه هاي مسكوني به تفصيل مورد بررسي قرار گرفته و نتيجتا با تحليل موارد مطلوب و نامطلوب اين مجموعه ها، محقق طراحي را آغاز نموده است.

فصل سوم: اين فصل شامل مطالعات تاريخي، اجتماعي و فرهنگي مي باشد. در بخش تاريخي سابقه سكونت از دوره بشر اوليه تا دوره هاي مدرن آورده شده و پس از آن خانه هاي سنتي و تاريخي در ايران، و بطور خاص مسكن در شهر تهران در طول دوره هاي تاريخي بررسي شده است. در بخش اجتماعي، مشكلات و مسائل مسكن و جامعه و تاثيرات متقابل آنها بر روي يكديگر و اثر آن بر روي زندگي فردي و اجتماعي افراد جامعه بررسي شده است. تحولات جمعيتي، تاثير مهاجرت بر مسكن، نرخ رشد و… از موضوعات مورد توجه در اين بخش است.

فصل چهارم: در اين فصل حاصل مطالعات سياسي و اقتصادي آمده است. به منظور دريافت پديده هاي ناشي از مشكلات مسكن در بخش سياست اجتماعي و همچنين نظر دولتمردان بر امر مسكن و تاثيرات برنامه هاي عمراني آنها در اين زمينه سياستهاي توسعه مسكن از سال 1341 يعني برنامه عمراني سوم تا سال 1378 (برنامه هفتم) مطرح شده است. همچنين در بخش اقتصادي، عوامل موثر بر اقتصاد خانواده، اقتصاد ملي و مقايسه آن در كشور هاي مختلف بررسي گرديده است.

فصل پنجم: اطلاعاتي راجع به اقليم منطقه، ميانگين بارش سالانه، دما، روزهاي يخبندان و… آمده است و در انتها تدابير خاصي كه براي طراحي معماري در اين گروه اقليمي مي توان بكاربرد آمده است.
فصل ششم: در اين فصل ضوابط و استانداردهاي بين المللي، مساحت و اندازه هاي لازم براي هر فضا آورده شده است.