بررسي رابطه عوامل مرتبط با كارآفريني و عملكرد شغلي كارشناسان ترويج كشاورزي استان اصفهان

چكيده:
هدف كلي اين تحقيق بررسي رابطه عوامل مرتبط با كارآفريني و عملكرد شغلي كارشناسان ترويج استان اصفهان مي باشد. روش تحقيق، پيمايشي و از نوع توصيفي_ همبستگي به منظور تعيين رابطه متغيرهاي مستقل و وابسته مي باشد. جامعه آماري مورد نظر در اين تحقيق شامل كارشناسان ترويج استان اصفهان به تعداد 126 نفر مي باشد. حجم نمونه اين تحقيق با استفاده از فرمول كوكران، تعداد 52 نفر تعيين گرديد. براي انتخاب نمونه‌‌ها از روش نمونه گيري تصادفي ساده استفاده گرديد. پرسشنامه‌‌اي جهت گردآوري داده‌ها و اطلاعات مورد نظر تنظيم و تدوين شد. روايي صوري پرسشنامه با كسب نظرات متخصصان و اساتيد ترويج و آموزش كشاورزي دانشگاه تهران مورد بررسي و اصلاحات لازم صورت گرفت. ضريب اعتبار بخش عملكرد شغلي (98/0=α)، ويژگي هاي كارآفرينان(89/0=α)، صلاحيت ها و توانايي هاي كارآفرينان (71/0=α) پرسشنامه بدست آمد كه در نتيجه براي تحقيق حاضر مناسب بود. يافته‌هاي حاصل از تحقيق نشان داد كه از بين كليه متغيرهاي تحقيق، متغيرهاي حمايت هاي محيطي، فرصت طلبي، پيشگامي، توفيق طلبي، رهبر بودن و تحمل ابهام با متغير وابسته عملكرد شغلي داراي همبستگي مثبت و معني داري مي باشند. نتايج حاصل از رگرسيون چند متغيره خطي، تنها متغير فرصت طلبي توانايي تبيين 7/18 درصد از تغييرات عملكرد شغلي را دارا مي باشد.