فطری بودن فطرت

فصل اول: فطري بودن اعتقاد به وجود امام (عج) و ظهور مصلح كل
گفتار اول: فطرت و جايگاه معلومان فطري در معلومات انساني
1-1- فطرت در لغت
2-1- جايگاه معلومات فطري در ميان معلومات انساني
گفتار دوم: ويژگيهاي بينشها و گرايشهاي فطري
1- همگاني بودن و شمول زماني و مكاني معلومات فطري
2- لايتناهي بودن گرايشهاي فطري
گفتار سوم: عوامل رشد و شكوفايي فطرت
1-3- اهتمام در پرورش حس حب به نيكيها
2-3- مراقبت مداوم از خويشتن و نگهداري از ارتكاب به معاصي
گفتار چهارم: شرايط شكوفايي فطرت
گفتار پنجم: فطرت از نظر قرآن كريم و احاديث
1-5- فطرت از ديدگاه قرآن كريم

2-5- فطرت از ديدگاه احاديث
گفتار ششم: گرايشات از فطري ديدگاه كلي و عرفاي اسلامي
1-6- فارابي
2-6- ابن سينا
3-6- محي الدين ابن عربي
4-6 صدرالمتالهين
5-6- حكماي رواتي
6-6- ابن فارض
7-6- سعيدالدين فرغاني
8-6- سيد صدر آملي
9-6- خواجه عبدالله انصاري و عبدالرزاق كاشاني
گفتار هفتم: بينشها و گرايشهاي فطري از نظر برخي انديشمندان غرب
1-7- فطري گرايي دكارت
نقد فطري گرايي دكارتي

2-7- فطري گرايي اسپينوزا
3-7- قضاياي فطري در منطق
4-7- گرايشهاي فطري
گفتار هشتم: غفلت از امور فطري و نتايج آن
1-8- امكان غفلت از امور فطري
2-8- فطرت اوليه و ثانويه
3-8- نقش انحراف در دفن فطرت
4-8- عوامل عدم پاسخگويي انسان به نداي فطرت
1- جهل و ناداني
2- قساوت
3- شرك
4- طغيان
5- قدرتها و تبليغات و فضاسازي آنها
گفتار نهم:كيفيت دلالت فطرت بر ضرورت وجود امام و مصلح جهاني

1-9- گرايش به عدالت و امنيت جهاني يك گرايش فطري
2-9- فطرت عقل و نياز بشر به مصلح جهاني
نتيجه گيري
1-1.    فطرت در لغت.
اهل لغت در باب فطرت، عموماً آن را معرفتي دانسته اند كه خداوند در نهاد وجود انسان قرار داده است.
مؤلف لسان العرب در بابا كلمة فطرت مي نويسد «فطرت معرفتي است كه خداوند در خلائق آفريده است و آيه شريفه به آن اشاره مي نمايد «فطره الله التي فطراناس عليها، لاتبديل بخلق الله
2-1- جايگاه معلومات فطري در ميان معلومات انساني
حس، عقل، فطرت و وحي از ابزارهايي هستند كه خداوند جهت ادراك، دريافت و شناخت در آدمي يا براي او به وديعت نهاده است. بدينجهت ادراكات و معارف انسان از خداوند، جهان، انسان را مي توان به معلومات حسي، عقلي، فطري  و وحياني تقسيم نمود. معلومات حسي ادراكات هستند كه بوسيله حواس پنجگانه انساني از پديده هاي مادي درك مي گردند و معلومات عقلي ادراكاتي هستند كه بوسيله عقل به عنوان قوه و نيروي مدرك كليات درك مي گردند قانون عليتن، وجوب وجود، امتناع، اجتماع نقيضين و امتناع اجتماعي ضدين، ارجمله معلومات و ادراك عقلي بشمار مي آيند.
علاوه بر حس، عقل و فطرت نيرويي ماورايي نارسائيهاي ناشي از عدم بكارگيري صحيح و كامل ابزارهاي سه گانه را مرتفع مي سازد و آن وحي است. شناخت هاي كه وحي به آدميان ارايه مي دهد بسان مشعل فروزاني است كه انسان در سير تكاملي خود با بهره گيري از آن به مقاصد آفرينش خويش دست مي يابد. معلومات فطري مهمترين سرمايه براي به ثمر نشستن آموزه ها و تعليمات وحياني است. آموزه هاي وحياني با تكيه به بينشها و گرايشات فطري، آدميان را به سوي رستگاري و فلاح رهنمون مي شوند لذا جايگاه معلومات فطري در ميان معلومات انسان برجسته و كليدي است.
گفتار دوم: ويژگيهاي بينشها و گرايشات فطري
چنانكه در مباحث پيشين گذشت بينشها و گرايشات فطري با معلومات عقلي، حسي متفاوتند. ويژگيهايي در بينشها و گرايشات فطري وجود دارد كه آن را از ادراكات و معلومات ديگر متمايز مي نمايد كه دو ويژگي 1- همگاني بودن و شمول و فراگيري زماني و مكاني 2- لايتنهاهي بودن ارجمله ويژگي هاي متمايز سازنده معلومات فطري از ديگر معلومات است.
1- همگاني بودن و شمول و فراگيري زماني و مكاني معلومات فطري
معلومات فطري چون از جوهر مشترك نوع انساني فطرت نشأت مي گيرند  همگاني است يعني همه آدميان هدالت را مطلوب مي دانند و به زيبائيها عشق مي ورزند تنوع تفاوت مصاديق زيبايي در ذائقه انسانها با عنايت به تفاوت بينشها و فرهنگ ها مانع از همگاني بودن زيبايي دوستي نيست. حكيم ابونصر فارابي به اين حقيقت به درستي اشاره مي كند. وي در اين زمينه مي نويسد «الناس الذين فطرتهم سليمه، اهم فطره مشتركه اعدوا بها اقبول معقولات هي مشتركه لحميهم، سيعون بها نحو امور مشتركه لهم» . ميل به فضايل و ارزشهاي اخلاقي از جمله گرايشات فطري است كه همواره مورد توجه بوده است. دكارت از گرايش به فضايل اخلاقي به حس اخلاقي تعبير مي نمايد و مي نويسد «حس اخلاق شناختي است كه اولاً بي نياز از دليل و برهان است ثانياً به روشني و بداهت بدون ابهام به ذهن انسان مي آيد»  بهرحال ميل و گردش به فضايل اخلاقي حتي در اوج مخالفت با مراكز دفاع از آموزه هاي اخلاقي يعني كليساها در عصر رنساني مغفول نمانده است.
اهتمام در پرورش حس حب به نيكيها
صدالمتالهين شيرازي در زمينه پرورش حس حب به نيكيها و خيرات مي نويسد «خداوند متعال براي هر يك از موجودات غايت و هدفي قرار داده است كه بسوي آن حركت كنند و به خير و كمال خود نايل آيند. همانگونه كه قرآن كريم مي فرمايد «هوالذي اعطي كل شيء هلقه ثم هدي» مهمترين سبب و وسيله، هشق و حب به كمال است و انسان با سير پله هاي نره بان كمال به بالاترين نقطه و غايت الغايات و خيرالخيرات دست مي يابد. شرط اصلي و محوري حركت انسان به سوي كمال عشق و علاقه به اين راه است و انسان بايد تلاش نمايد كه به اين حب و عشق به اين راه افزوده شود.