نگرشهاي فلسفي و اجتماعي به كار و مسائل آن

كار براي اكثريت انسانها عمدده‌ترين فعاليت زندگي را تشكيل و كار به زندگي انسانها معني مي‌بخشد و اهميت آن بيش از يك فعاليت براي بدست آوردن درآمد و ادامه زندگي است كار، انسان را در عرصه زندگي كامروا و با به عكس ناكامي مي‌كشد. هر چند كه بسياري از مردم براي خود كار مي‌كنند ولي در عين حال عده كثيري براي ديگران كار مي‌كنند و از طريق فروش نيروي كار خود امرار معاش مي‌نمايند
معماي آزادي و اجبار
هرچند كارفرما به انسان اين آزادي را مي‌دهد كه از زندگي و دنياي موجود استفاده بيشتري ببرد اما محدوديتهايي  را نيز براي او و آزادي او در پي دارد.
معماي فراهمي
انسان امروز از دنياي در دسترس استفاده مي‌كند و از زندگي خود بهره مي‌گيرد. هر چند دنياي او فراهم‌تر مي‌گردد او نيز درمي‌يابد در دسترس‌تر و فراهم‌تر باشد. فراهم بودن او دنياي او را مي‌سازد.
معماي فقر و غناي كار
انساني كه كار بيشتري انجام مي‌دهد توانايي آن را خواهد يافت كه زندگي بهتري براي خود و افراد وابسته‌اش پديد آورد.
مفهوم كار در نگرشهاي نو
نگرش غالب امروز ما بر اين دلالت دارد كه انسان بگونه‌اي خلاق و آزدانه هستي و ارزش انساني خود را در حيات مولد خود جستجو مي‌كند.
كاربه معناي وسيع كلمه WORK در نگرشها غربي با مفهوم كار يدي متفاوت بوده است
فصل دوم: نظام ارزش كار در اسلام
ارزش
ارزش ما” ارج” هم ريشه مي‌باشد و به معني حالت حاصل از ارح گذاشتن است. انسان به بعضي چيزها ارج مي‌نهد و به آنها اهميت مي‌دهد كه البته آن چيزها بايد هم به حال او نافع و مفيد باشند و هم بتواند آنها را در مالكيت خود درآورد.
آيا كار در اسلام داراي ارزش ذاتي است؟
سؤالي كه مطرح مي‌شود اين است كه آيا كار ارزش ذاتي دارد و صرف‌نظر از هر قراردادي ارزش آن مساوي است با مقدار معين كارگر يا مبلغي پول معرف ارزش ذاتي آن است.
بطور كلي اجتماع تقاضاي مقدار معيني كار دارد كه اين مقدار كار را تعدادي كارگر انجام مي‌دهند هرچند علت اصلي تعيين كننده بها عرضه و تقاضا نيست بلكه خود كار است.