بررسي شهرستان يزد

عنوان    صفحه
فصل اول   
1- پيشينة تاريخي   
2- نظم فضائي شهرهاي مناطق گرم و خشك   
3- تأثير عوامل آب و هوائي   
4- تركيب بام گنبدي و طلاق   
فصل دوم :    
1- ساختار شهر و عناصر ساختاري آن   
2- محلات، مراكز محلات   
3- مسجد جامع   
4- بازار شهر   
5- ارگ شهر   
فصل سوم :    
1- بررسي تركيبخانه و عناصر معماري ايران   
2- مسايل و سياستها و اصول برنامه ريزي شهري   
3- مسايل و سياستهاي عمده برنامه ريزي شهري   
 نمونة شهرهاي تاريخي ( يزد )
مجموعه شهر : در نخستين بازديدها از كل مجموعة شهر دو بخشي قديمي و بخش جديد قابل تشخيص بود. با پيشرفت تدريجي كار معلوم شد كه ميان سه بخش عمده مي توان تمايز قائل شد :
1) بخش تاريخي شهر، شامل بخشي قديمي و دروني شهر مربوط به پيش از قرن نهم هجري قمري ( زمان تأليف تاريخ يزد)
2) بخش تاريخي شهر، شامل بخش مياني كه مجموعة شهر را تا استقرار حكومت پهلوي در سال 1299 نشان مي دهد.
3) بخشهاي جديد و بيروني كه عمدتاً بيرون ديوارهاي تاريخي شهر شكل گرفته است. گسترش اين بخشها به ويژه در فاصله 57- 1347 سرعت گرفت و در دوران انقلاب اسلامي بر سرعت آن افزوده شد.
اين تقسيم بندي تاريخي به صورتي با تركيب كالبدي شهر نيز هماهنگ است. بخش دروني داراي تركيبي فشرده، بخش مياني تركيبي نسبتاً باز و بخشهاي جديد گوناگون است. همچنين اين تقسيم بندي در ديگر شهرهاي كه در اين پژوهش بدانها اشاره شده كم و بيش صادق است.
بخشي تاريخي شهر. شهر يزد برجسته ترين نمونه اي است كه ساخت آن علي رغم تغييرات عمدة اواخردهة چهل به بعد، مي تواند روشنگر تركيب فضايي يك شهر سنتي ايراني در دورة اسلامي باشد. در سه دهه پيش هنوز نشاني مبتني بر پيشرفت حرفه هاي سنتي و تجارت و رونق شهر و تخصص پيشه وران و سلسله مراتب در سازمانهاي صنفي ديده مي شد، كه در اين بخش به مواردي اشاره شده است. ويژگيهاي اين شهر موجب گرديد كه در جريان مطلاعات نظم فضايي و ساخت شهر و معماري نواحي گرم و خشك و نيز در بررسيهاي تطبيقي، همواره يزد به عنوان نمونه و پايه مورد بررسي واقع شود. در اينجا ابتدا تغييرات كالبدي شهر را در ادوار مختلف تاريخي- تطبيق متن كهن با وضع موجود شهر- با تأكيد بر دورة رونق شهر مورد مطالعه قرار مي دهيم و سپس به تحليل عناصر و نظم فضايي شهر مي پردازيم.
2-1 يزد. هسته مركزي شهر، حدود قلعة دورة آل كاكويه در بالا و سمت چپ عكس به چشم مي خورد. خيابان مسجد جامعه و خود مسجد جامع در پائين ديده مي شود . قسمتي از خيابان پهلوي سابق ( اولين خيابان يزد) كه تقريباً جهت شمال شرقي جنوب غربي دارد پيداست. حدود جنوبي قلعة قديمي  ( شمال مسجد جامع) از بين رفته، و در سال 1352، خياباني ( خيابان سيد گل سرخ) در حد غربي  قلعه احداث شد، كه كارهاي ساختماني آن چند سال متوقف شده بود. بافت بسته و متراكم محلة قديمي فهادان و محله هاي مجاور در خور توجه است.