ﻣﻘﺪﻣﻪ
زﻳﺘﻮن از ﺷﺎﺧﻪ ﮔﻴﺎﻫﺎن ﮔﻠﺪار، از ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺟﺪا ﮔﻠﺒﺮگ
و از ﺗﻴﺮه زﻳﺘﻮﻧﻴﺎن اﺳﺖ. زﻳﺘﻮن ﮔﻴﺎﻫﻲ اﺳﺖ ﻫﻤﻴﺸﻪ ﺳﺒﺰ ﺑﺎ ﻋﻤﺮ زﻳﺎد ﻛﻪ ﻣﻲ ﺗﻮان ﺑﻪ
ﻣﻔﻬﻮﻣﻲ آن را درﺧﺖ اﺑﺪي داﻧﺴﺖ و در ﺻﻮرﺗﻲ ﻛﻪ ﺗﻨﻪ اﺻﻠﻲ اﻳﻦ درﺧﺖ از ﺑﻴﻦ ﺑﺮود زﻧﺪﮔﻲ
ﻣﺠﺪدش را ﺑﺎ روﻳﺶ ﭘﺎﺟﻮش ﻫﺎ اداﻣﻪ ﻣﻲ دﻫﺪ.
آب و ﻫﻮا:
زﻳﺘﻮن ﺑﺎ اﻗﻠﻴﻢ ﻫﺎي ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ اي و ﺷﺒﻪ ﻣﺪﻳﺘﺮاﻧﻪ اي
ﺳﺎزﮔﺎر اﺳﺖ. زﻳﺘﻮن در ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﺑﻬﺘﺮﻳﻦ ﻋﻤﻠﻜﺮد را ﺧﻮاﻫﺪ داﺷﺖ ﻛﻪ داراي زﻣﺴﺘﺎن ﻫﺎﻳﻲ
ﻣﻌﺘﺪل و ﺗﺎﺑﺴﺘﺎن ﻫﺎﻳﻲ ﮔﺮم و ﺧﺸﻚ و ﻃﻮﻻﻧﻲ ﺑﺎﺷﻨﺪ. زﻳﺘﻮن ﺑﻪ ﻳﺨﺒﻨﺪان ﻫﺎي ﺷﺪﻳﺪ ﺣﺴﺎس
اﺳﺖ اﻣﺎ اﻳﻦ دﻣﺎ در دوران رﺷﺪ ﮔﻴﺎه ﻓﺮق ﻣﻲ ﻛﻨﺪ، ﮔﻴﺎﻫﺎن ﺟﻮان ﺗﺎ -9
درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﮕﺮاد و درﺧﺘﺎن ﻣﺴﻦ ﺗﺮ ﺗﺎ -12 درﺟﻪ ﺳﺎﻧﺘﻴﮕﺮاد را ﺗﺤﻤﻞ ﻣﻲ
ﻛﻨﻨﺪ.
زﻳﺘﻮن در ﻣﻨﺎﻃﻘﻲ ﺑﺎ ﺑﺎرﻧﺪﮔﻲ ﺳﺎﻟﻴﺎﻧﻪ ﺑﻴﻦ 500
ﺗﺎ 800 ﻣﻴﻠﻲ ﻣﺘﺮ ﺑﺨﻮﺑﻲ رﺷﺪ و ﻧﻤﻮ
ﻛﺮده و ﻣﺤﺼﻮل ﻗﺎﺑﻞ ﻗﺒﻮﻟﻲ ﺗﻮﻟﻴﺪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ. ﻣﻘﺪار رﻃﻮﺑﺖ زﻳﺎد ﺣﻤﻠﻪ ﺑﻴﻤﺎري ﻫﺎي ﻗﺎرﭼﻲ و
ﺑﺎﻛﺘﺮﻳﺎﻳﻲ را ﻓﺮاﻫﻢ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ﺑﻪ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻠﺖ ﺑﺎﻳﺪ از ﻛﺎﺷﺖ آن در ﻛﻨﺎر درﻳﺎ ﺧﻮدداري
ﻧﻤﻮد.