زندگی شهری وانضباط اجتماعی

بسم ا...الرحمن الرحیم
انضباط اجتماعی به معنای نظم پذیری درهمه ی امور استکه عبور نکردن ازخط عابرپیاده برای اتومبیل ها درخیابان ازخمله ی آن است،اما ازهمین جا باید انضباط اجتماعی راشروع کنیم ودر همه ی مسائلمان تامسئولیت های بالا وبرخورد بامسائل کشور به ،ن توجه کنیم.
بیان مسأله:
نظم وامنیت درشهرهای بزرگ بخصوص پایتخت ها وضرورت حفظ آن یکی از مسائل مهم هر دولت است.
بنابراین باتوجه به ارتباط وپیوستگی شهر تهران به عنوان پایتخت ایران با انضباط ملی وپایداری نظام وهم چنین برقراری امنیت ملی،برنامه ریزی برای تأمین امنیت وایجاد انضباط اجتماعی برای پیشگیری از بروز بحران امری ضروری وحیاتی درنظام جمهوری اسلامی به نظر می رسد.
لذابه دلیل نبود برنامه ریزی جامع ومناسب،ساختاروآرایش خدمات انتظامی وامنیتی درارتباط با وسعت ومیزان جمعیت شهرها به ویژه تهران،معضلاتی به مراتب بیشتر ازگسترش بی رویه شهرها ورشد سریع جمعیت به وجود آمده است.
هدف:
*1)تلاش برای غنا بخشیدن به مطالعات وارزیابی صحیح شیوه ی آرایش فضایی،ساختار وکارکردخدمات نظامی وامنیتی
تعاریف:
امنیت:به معنای فراغت ازهر گونه تهدید،تعرض به حقوق وآزادی های مشروع وقانونی  شهروندان است.
انضباط:به معنای نظم پذیری درهمه ی امور است ودارای دوجنبه ی ظاهری ومادی است:
جنبه ی معنوی آن دراثر ایمان واعتقاد به خدا،مبانی دین مبین اسلام وانجام فرائض دینی وپایبندی به احکام وارزش های اخلاق اسلامی واحساس مسئولیت معنوی درقبال نظام اسلامی وقوانین ومقررات به وجود می آید،بطوری که اگرتمام نظارت ها برداشته شود،جنبه معنوی انضباط همچنان پابرجا وبرقرار می ماند.
زندگی شهری وانضباط اجتماعی
باتوجه به بحث ها وتعاریفی که شدباید توجه داشت که برقراری نظم وانضباط اجتماعی در جامعه به دو دسته تقسیم می شود:
*اول:نیروی انتظامی برای انجام هرچه بهتر این وظیفه ی خطیرومهم به بخش ها وگروه های مختلفی در سرتاسر کشور تقسیم می شود که هریک باتوجه به موقعیت زمانی ومکانی وشرایط موجود وظایف خاص خود را انجام می دهند.