تاریخچه مرغداری شهرستان لامرد

تاریخچه مرغداری جدید در شهرستان لامرد تقریباً به یک دهه پیش باز می گردد و قبل از این پرورش مرغ به صورت کاملاًسنتی و به صورت خانگی و بدین صورت که در هر خانه و خانواده شهرستان تعداد معدودی مرغ و خروس نگهداری می شد که اغلب به منظور مصرف خانواده و تهیه تخم مرغ خانواده بوده و کمتر از نظر درامد زایی مورد نظر مردم بوده و اگر مازادی نیز وجود داشت در مراسم های جشن ها و غزاداریها استفاده  می شده و اولین گام در مورد توسعه مرغ داری در شهرستان در سال 1374 بوده که اولین مرغداری (مرغداری محمدی )و در محله کندر شهرستان احداث شده و در طی گذشت 18 سال هم اکنون در حدود 18 مرغداری فعال در شهرستان در حال فعالیت می باشد که عبارتند از ( مرغداری حسین پور- کشاورز – سالارپور – جعفری مقدم – کاظم زاده – حسن زاده –قادری – قادری – علی پور – محمدی –بشارتیان –غضنفری –عبدالله زاده- آمار –بشول –منصوری –قاسمی –طاهری )
و درپی وجود این تعداد مرغداری مسئولان شهرستان به فکر کشتار به صورت صنعتی افتاده که تا قبل از این کشتار مرغ در مرغداری ها به صورت غیر صنعتی بود که در سال 1384 کشتارگاه در بخش دهشیخ شهرستان احداث شده که در 24 ساعت ظرفیت بیش از 15 تن مرغ را دارا می باشد و هم اکنون  این شهرستان قادر به تامین گوشت مرغ شهرستان بوده بلکه شهرهای مجاور خود را نیز تامین می نماید .
ساختارمرغداریهای شهرستان
در حل اساسی مرغداریها بر مبنای ایجاد 3 سالن در هر مرغداری می باشد که در شهرستان کلیه مرغ داریها به صورت سالنهایی با سقف مسطح و صاف می باشد فقط 5 سالن در کل مرغداری ها به صورت طاق ضربی یا همان طاق یزدی می باشد . یکی از مزایایی که سالنهای طاق یزدی نسبت به سالنهای مسطح دارد این است که گرمای تابستان و سرمای زمستان قابل نفوذ بر سالنها نمی باشد ولی به دلیل اینکه این مدل سالنها هزینه های سنگینی را بر دوش صاحبان مرغداری ها می گذارد اکثر سالنهای مرغداری شهرستان دارای سقف مسطح می باشد .
مشخصات سالن ها در مرغداریها شهرستان
سالن ها در مرغداریها دارای مسافتی به طول 72 متر و عرض 16 متر می باشد که در هر سالن در حدود 4 عدد هواکش تعبیه می شود و هر سالن در حدود 100 عدد لامپ برای روشنایی به کار برده می شود و در هر سالن بالغ بر 120 آبخور وجود دارد و ظرفیت ریختن جوجه در هر سالن حدود 18 الی 10 هزار جوجه می باشد .
کارهایی که در یک دوره ریختن جوجه در مرغداری انجام می گیرد  
ابتدا جوجه های خریداری شده که با ماشین های مخصوص حمل جوجه به مرغداری وارد می شود که جوجه ها در کارتنهایی با ظرفیت 100 قطعه در یک کارتن که در دوره 10000 قطعه ایی در حدود 100 کارتن خریداری می شود
در روز اول که جوجه ها در سالنها ریخته می شود ابتدا آب شکرو دون بهآنها داده می شود که دونها مشخصاتی دارند که به چهار نوع دون تقسیم می شود 1- دون کاراسل یا همان دون پیش آغازین 2- دون پیش دان 3- میان دان 4- پایان دان که از روز اول ریختن جوجه ها تا 8 روزگی از دون کاراسل استفاده کرده و از 8 روزگی تا 28 روزگی از پیش دان استفاده کرده و جوجه ها را تغذیه می کنند و از 28 روزگی تا 38 روزگی از میان دان استفاده می کنند و از 38 روزگی تا پایان دوره که 45 روزگی می باشد از پایان دون برای تغذیه جوجه ها استفاده می شود ضمناًدر روزهای اول از دونهایی با کیفیت بهتریعنی دونهای پر پرتئین  استفاده می کنند و از روزهای میانی به بعد احتیاجی به استفاده از دونهایی با پرتئین بالا نمی باشد و تا پایان هر دوره در حدود 40 تا 45 تن دون استفاده می شود که هزینه ایی بالغ بر 25 تا 35 میلیون تومان هزینه بر می دارد و در روزاول بعد از این که اب شکر به جوجه ها دادند تا 3 روز از یک نوع ویتامین به نام الکترولیت و در روز چهارم از اب ساده برای تامین اب انها استفاده می شود و در روزهای بعد اب انها را مخلوت با ویتامینهای A,D,C  می کنند .
نحوه واکسناسیون در هر دوره که 4 نوبت  در هر دوره می باشد
نوبت اول : در روز اول دوره واکسن برون شیت و b1 را بر روی جوجه هااسپری می کنند
نوبت دوم : در سن 7روزگی نیز واکسن به نام گامبرو استفاده می شود که با اب قاطی می شود
نوبت سوم: در سن 15 الی 16 روزگی واکسنی به نام نیوکاسل استفاده می شود که با اب قاطی می شود
نوبت چهارم : در سن 21 روزگی دوبار واکسن برونشیت استفاده می شود